අපේ බුදුහාමුදුරුවෝ 265 (සන්තිකේ නිධානය)
සත්සතිය 05 -04
පුරුෂයින්ගේ දුබලකම් බුදුවරයෙකු තුලින් සෙවූ මාර දුතියෝ.
කැලයේ සිටින මහා ඇත්රාජයෙකු වෙත යවනු ලැබූ ගණිකා ඇතින්නියන් ස්ත්‍රී භාව දර්ශණයෙන් පොළඹවා එම ඇත් රාජයාව බැඳගෙන එත්ද එලෙසම අප ඔහුව රාග බැම්මෙන් බැඳ ඔබවෙත ගෙන එන්නෙමු යැයි තම පියාණන් හට දුන් පොරොන්දුව ඉෂ්ඨ කිරීමට අතිශයින් රූමත් මාර දුතියන් තිදෙනා බුදුන් වෙත පැමිණියා. තන්හා, රති, රගා මාර දුතියන් තිදෙනා බුදුරජාණන් වහන්සේ වෙත පැමිණ ලයාන්විත ස්වරයෙන් මෙලෙස විමසනු ලැබුවා.
“ශ්‍රමණයාණනි, අප ඔබට පා මෙහෙවර කිරීම සඳහා පැමිණියෙමු. ඒ වනවිටත් භාග්‍යවතුන් වහන්සේ සියලු කෙලෙසුන්ගෙන් මිදී සිටි නිසා ඔවුන්ගේ වචනය සිතට ගත්තේ නැහැ. ඉන්පසු තණහාද, රතිද, රගාද, යන මාරදූහු එක් පැත්තකට ඉවත්වගොස් මෙලෙස සාකච්චා කරන්නට වුණා .
“පිරිමින්ගේ අදහස් විවිධයි. එය පිරිමියාගෙන් පිරිමියාටත් වෙනස්. සමහර අය විවාහ නොවූ ලාබාල ස්ත්‍රීනට ආසයි. සමහර අය විවාහක ස්ත්‍රීනට ආසයි. සමහර අය ගැබ්බර ස්ත්‍රීනට කැමතියි. සමහර අය එක් ළමයෙකු වැදූ ස්ත්‍රීනට කැමතියි. සමහර ය දෙන්නෙක් වැදූ ස්ත්‍රීනට කැමතියි. සමහර අය මැදි වයසේ ස්ත්‍රීනට කැමතියි. සමහර අය මැදි විය ඉක්මවූ ස්ත්‍රීනට කැමතියි. මෙලෙස ඔවුන්ගේ ආශාවන් විවිධ නිසා අපි බාල වියේ සිට වැඩිහිටි විය දක්වා විවිධ මට්ටමේ වෙස් සියය බැගින් බුදුන් වෙත එළඹෙමු.
මෙසේ විවිධ වෙස්ගෙන බුදුන් වෙත පැමිණ බැලමෙහෙවර කම් කිරීමට ඉල්ලා සිටියත් නිහඬව සිටි බුදුන් දෙස බලමින් ඔවුන් මෙලෙස කතා වුණා.
‘අප පියා කීයේ ඇත්තක්මය. එනම් “සුගතයෝ ලොව රහත් කෙනෙක. රාගයෙන් බැඳ ගෙනිය නොහැක්ක. මරහුගේ බල පැවති පෙදෙස ඉක්මවාලූ කෙනෙක. එබැවින් මම් බොහෝ සේ ශෝක කෙරෙමි” යි. “අපි රාගය පහ නොකළ මොනම මහණකු කරා හෝ බමුණකු කරා හෝ මේ උපක්‍රමයෙන් එළඹුණමෝ නම් ඔහුගේ ළය හෝ පැලෙන්නේය, උණු ලේ හෝ ඔහුගේ කටින් පිටවන්නේය, උමතු බවට හෝ පැමිණෙන්නේය. සිත් කැලඹුමට හෝ පැමිණෙන්නේය. සිඳිනු ලැබූ යම් නිල් බටගසක් යම් සේ වියලෙන්නේද, වෙසෙසින් වියලෙන්නේද, මැලවෙන්නේද, එසේම හෙතෙම වියලෙන්නේය, වෙසෙසින් වියලෙන්නේය, මැලවෙන්නේය” යි පවසන්නට වුණා.
ඉක්බිති තණහාද, අරතිද, රගාද, යන මාරදූහු භාග්‍යවතුන් වහන්සේ යම් තැනෙකද එතැනට පැමිණිය. පැමිණ පසෙක සිටිය. පසෙක සිටි තණ්හා මාරදූ භාග්‍යවතුන් වහන්සේට ගාථාවෙන් මෙලෙස කියනු ලැබුවා.
“ශෝකයට පැමිණ, වෙනෙහි සිතිවිලි සිත සිතා ඉන්නෙහිද? වස්තුවක් පැරදුණෙහිද? නැතහොත් වස්තුවක් පතමින් ඉන්නෙහිද? ගමෙහි යම් අපරාධයක් හෝ කෙළෙහිද? මහජනයා හා කවර හෙයින් යහළුකම් නොකෙරෙහිද? කිසිවකු හා ඔබේ යහළුබවෙක් ඇති නොවේද?”
එවිට භාග්‍යවතුන් වහන්සේ: “මම් ප්‍රියවූ, මිහිරි ස්වභාවය ඇති, කෙලෙස් සෙනඟ පරදවා, තනිව ධ්‍යාන කිරීමෙන් අභිමතාර්ථය ලැබගැන්ම වූ, ළය නිවීම වූ, රහත්ඵලය අවබෝධ කෙළෙමි. එබැවින් ජනයා හා යහළුකම් නොකරමි. කිසිවකු හා මගේ යහළුකමෙක් නැත්තේය” යි වදාරණු ලැබුවා.
ඉන්පසු රති මාරදූ භාග්‍යවතුන් වහන්සේට ගාථායෙන් මෙසේ කියනු ලැබුවා.
“මෙහි කවර විහරණයක් බහුලකොට ඇති මහණතෙම පඤ්චවාරික කෙළෙස් මහවතුර තරණය කෙළේද? මෙලොව සයවැනි (මනෝවාරික කෙලෙස්) මහවතුරත් එතර කෙළේද? කාමසංඥාවෝ බොහෝ සෙයින් කෙසේ ධ්‍යාන කරන ඔහු නොලැබ මුඑමනින් බැහැර වෙත්ද? “
එවිට භාග්‍යවතුන් වහන්සේ , “සන්සුන් කය ඇති, මොනවට මිදුණු සිතැති, කර්‍ම රැස් නොකරන, සිහියෙන් යුක්තවූ කාමාදී ආලය නැති රහත්තෙම චතුස්සත්‍යධර්‍මය දැන, විතර්‍ක රහිත ධ්‍යාන ඇක්තේ නොකිපෙයි, නොම සිහිකෙරෙයි, නොම හැකුඑනේද වෙයි.’
“එසේ බහුල විහරණ ඇති මහණතෙම මෙහි තරණය කළ පඤචවාරික (කෙලෙස්) ඇතියේ, සයවැනි (මනෝවාරික කෙලෙස්) මහ වතුරත් තරණය කෙළේය. කාම සංඥාවෝ මෙසේ බහුල විහරණ ඇති, ධ්‍යාන කරන ඔහු නොලැබ, මුළුමනින් ඔහුගෙන් බැහැරවෙත්ය” යි වවදාරනු ලැබුවා.
එවිට රගා නම් මරදූ භාග්‍යවතුන් වහන්සේ සමීපයෙහි නැවතත් මේ ගාථාව කීවා:
“ගණයා කෙරෙහිත්, සමූහයා කෙරෙහිත් හැසිරන මෙතෙම තෘෂ්ණාව සින්දේය. බොහෝ සත්ත්‍වයෝද ඒකාන්තයෙන් මොහු ගිය මගින් යන්නාහ. ආලය නැති මෙතෙම බොහෝ ජන සමූහයක් මාර රාජයාගෙන් පැහැරගෙන පරතෙරට (නිවනට) පමුණුවන්නේය.”
එවිට භාග්‍යවතුන් වහන්සේ මෙසේ වදාරනු ලැබුවා. “මහාවීරවූ කථාගතවරු සද්‍ධර්‍මයෙන් සත්ත්‍වයන් එතෙරට (නිවනට) පමුණුවත්මය. නුවණැතියන් ධර්‍මයෙන් සත්ත්‍වයන් එතෙර පමුණුවනකල්හි එයට කවර ඊර්‍ෂ්‍යාවෙක්ද?”
සියලු උත්සාහයන් නිෂ්ඵලව අවසානයේ තණහාද, අරතිද, රගාද, යන මාර දියණියන් පාපී මාරයා යම් තැනෙකද එතැනට පැමිණිය.
පාපී මාරයා, නැවත තමන්වෙත හිසතින් පැමිණෙන තණහාද, අරතිද, රගාද, යන මාරදූන් දුරදීම දුටුවා. දැක මෙසේ ගාථාවලින් කියනු ලැබුවා.
“අනුවණයිනි, නෙළුම් දඬුයෙන් කන්දක් පළන්නට සිතවුද? නියෙන් පර්‍වතයක් සාරන්නහුද? දතින් යකඩ විකන්නහුද?
“හිස මතුයෙහි මහ ගලක් තබාගෙන ගැඹුරෙහි පය ගසන්නට තැනක් සොයවුද? ළයෙහි උලක් වැදුණු සෙයින් කලකිරී ගෞතමයන් හමුවේ පැරදී එවුද?
(සංගායනා කළ තෙරහු මෙසේ කීහ:) තණ්හාද, අරතිද, රගාද යන මාර දූහු දිලිහි දිලිහී බුදුරජුන් වෙත ආහ. එහෙත් සුළඟ පුළුන්පෙදක් ඉවතලූවා සේ ශාස්තෲන් වහන්සේ එහිදී ඒ මර දූන් දුරුකළ සේක.
උපකාරක ග්‍රන්ථ
සංයුත්තනිකාය » සගාථාවග්ගපාළි » මාරසංයුත්තං » තතියවග්ගො » මාරධීතු සූත්‍රය , ජාතකට්ඨ කතා