අපේ බුදුහාමුදුරුවෝ 08
සුමේධ තවුසා පිළිබඳව ඔබ නොඇසූ කතා 05
දිව්‍යමය අසපුව අතහැර යාම.
මෙසේ එදින රාත්‍රිය පුරාවට තමා විසින් කරන ලද අභිණික්මන ගැන සිතමින්, සියලු පහසුකමින් යුතු වූ ගෘහයකට කොටුවීම සත්‍ය ගවේෂණයට පළිබෝධයක් ලෙස සිතා පාන්දර යාමයේම ඒ අසපුවෙන් නික්මෙන්නට තීරණය කරනු ලැබුවා. තපස් පිරිකර ද රැගෙන එළියට පැමිණි සුමේධ තාපස තුමා තවුතිසා පුෂ්පයෙන් එලිය කල ඒ කුඩා මාවත ඔස්සේ අසපුව හැරදා වනය තුලට පියමැන්නේ තවත් පියවරක් ඉදිරියට තබමින්.
එදින පාන්දර යාමයේ ඉතා හොඳින් වැඩුණු රුක්මුලක් හමුවී විඩා නිවීම සඳහා එහි නතර වුවා. එවිටම සංසාරයේ බොහෝකල් නිවන් මග සොයා ගිය කල පිහිට වූ සෙවන දුන් ඒ ඒ වෘක්ෂයන්ගේ පොදු ආනිසංස දහයක් මතකයට එන්නට පටන් ගත්තා. එය මෙලෙසයි.
දශ ආනිශංසයෙන් යුතු රුක් මුල.
- සුළු ඇරඹුමක් පමණක් ඇති බව එකකි. ( රුක් මුල වෙත් පැමිණීම පමණකි.)
- සම වුවද අසම වුවද පරිභෝගයට සුදුසුය.
- අනුන් විසින් නැගිට විය නොහැකි බව තෙවැන්නැයි.
- තම වරද සැඟවිය නොහැකි බව සිව් වැන්නයි.
- රුක්මුලදී එළිමහනේ මෙන් කය රූක්ෂ නොවේ. මෙය පස්වැන්නයි.
- මමත්වය අල්ලා නොගන්නා බව සයවෙනි ගුණයයි.
- ගෙවල් පිළිබඳව ආලය අත්හැරීම හත්වෙනි ගුණයයි.
- බොහෝ දෙනෙකුට සාධාරණ වූ ගෘහයේ මෙන් ප්‍රතිසංස්කරණයක් නැතිවීම අටවෙනි ගුණයයි.
- රුක්මුල වඩන්නාට ප්‍රීති සහිතව විසිය හැකි බව නව වැන්නයි.
- රුක්මුල් සෙනසුන් හි ගිය ගිය සැම තැන එක හා සමාන සුලං සෙවන සනීපය නිසා එක් රුක් මුලක් ගැන පමණක්ම අපේක්ෂාවාක නැති බව දශ වැනි ආනිශංසයයි.
පිණ්ඩපාතය සඳහා ග්‍රාමයට පැමිණීම.
ඉන් අනතුරුව දහවල් පිණ්ඩපාතය උදෙසා මිනිස් වාසයක් කරා සෙමින් සෙමින් පියමැන්නා. ඒ වනවිටත් දීපංකර බුදුරජාණන් වහන්සේගේ ලොව පහල වීම ආසන්නයටම පැමිණි සිටියේ. ඒ නිසාම නිවන් සොයා යන්නන් ගෙන් සියලු ගම් දනවු පිරී පැවතුනා. එහෙයින්ම සුමේධ තවුසාගේ පැමිණීමද ඒ ග්‍රාමයට අලුත් දෙයක් වුයෙන් නැහැ. ඔවුන් හැකි උපරිම අයුරින් ඉමහත් වූ ශ්‍රද්ධාවෙන් ඔහුට දානය පිළිගන්වනු ලැබුවා.
ඒ ප්‍රණීත ආහාර රැගෙන නැවතත් රුක්මුල වෙතට පැමිණි බෝධිසත්වයන් නැවතත් වහන්සේ මෙලෙස සිතන්නට වුනා. මම ආහාර ලැබීම සඳහා පැවිදි වුවෙකු නම් නොවේ. මෙම ප්‍රණීත ආහාර මානය හා පුරුෂ මදය වඩවයි. ආහාරය මුල් කොටගෙන ඇතිවෙන දුක්වලද කෙළවරක් නැත. මම මින් ඉදිරියට සියලුම වැපුරූ ධාන්‍ය හා පැල සිටවූ ධාන්‍ය අත හැර හෙට සිටම කැලයේම ඇති ස්වයං ජාත ඵල අනුභවයෙන් ජීවත් වනවානම් කොතරම් හොඳද? ඔන්න ඔය ලෙසයි අප මහා බෝසතුන් ඒ රාජ මාළිගාවත් දිව්‍ය මාළිගාවත් පිණ්ඩපාත දානයත් අතහැරියේ.