ගෘහපති උපාලි විසින් ප්‍රකාශ කරන ලද බුදු ගුණ.
ගෘහපති උපාලි විසින් ප්‍රකාශ කරන ලද බුදු ගුණ. උපාලි ගෘහපති ආසනයෙන් නැගී උතුරුසළු එකස් කොට බුදුන් වසන දෙසට ඇඳිලි පනවා. මම් බුදුන් වහන්සේගේ ශ්‍රාවකයෙකි. බුදුන්
ගෞතම බුදුරජාණන් වහන්සේ අමතන නම් 100 ක්
තිලෝගුරු අමා මෑණි ශාක්‍ය මුනි ගෞතම බුදුරජාණන් වහන්සේ අමතන නම් 100 ක්. 01) බුද්ධෝ – චතුරාර්ය සත්‍ය අවබෝධ කළ බැවින් බුද්ධෝ නම් වන සේක. 02)
භාග්‍යවතුන් වහන්සේගේ උතුම් ස්වරය
විස්සට්ඨො:- හමුනොවුයේ, බාධා නොකරන ලද්දේ, විශිෂ්ඨ වූයේ, නොපැකිළෙනුයේ වේ. ඒ ඒ තැන නැවත නැවතී කථා නොකරන. ( ගොත ගැසීමක්, බාධාවක්, උගුර පෑදීමක් න‍ොමැතිව සුවසේ වචන
භාවනානුයෝගී භික්ෂුවක් වෙත එළඹීමට සුදුසු කාලය කුමක්ද?
“මහණ, මනෝභාවනීය මහණහු දක්නට එළැඹෙනුවට සුදුසු කල් සයෙක. කවර සයෙක යත්: (1) මහණ, මෙසස්නෙහි මහණ යම් කලෙක කාමරාගයෙන් පර්‍ය්‍යුත්‍ථිත වූ කාමරාගයා විසින් මැඩුණු සිතින් වාස
දක්ඛිණාවිභංග සූත්‍රය
මෙසේ අසන ලදි. කවරදාක ගෞතමියට බුදුරදුන්ට වස්ත්‍ර යුගලක් දෙන්නට සිතක් උපන්නේ ද? බුද්ධත්වයට පැමිණ පළමු ගමනින් කිඹුල්වතට පැමිණි කාලයෙහිය. එකල්හි බුදුරදුන්ගේ රූප ශෝභාව දැක මහාප්‍රජාපතී
ශාස්තෘශාසනයෙහි හාත්පසින් නඟාගෙන සිටුනා ශ්‍රාවකයා
මහණෙනි, ශාස්තෘශාසනයෙහි හාත්පසින් නඟාගෙන සිටුනා ශ්‍රාවකයාගේ මේ අනුධර්‍මය වෙයි: බුදුහු ශාස්තෘහ. මම ශ්‍රාවකයෙමි. බුදුහු දන්නාසේක. මම නො දනිමි’යි. මහණෙනි, ශාස්තෘශාසනයෙහි හාත්පසින් නඟාගෙන වැටෙන සැදැහැති ශ්‍රාවකයක්හට
සතර මහා අපදේශ
එහි දී භාග්‍යවතුන් වහන්සේ මහණුන් බණවා, “මහණෙනි, සතර මහා අපදේශයන් දෙසන්නෙමි. එය අසවු, මොනොවට සිත්හි කරවු, කියන්නෙමි” යි වදාළ සේක. ‘එසේ යැ වහන්සැ ’ යි
භාගවතුන් වහන්සේගේ අවවාදය භාරගත යුතුබව.
ගෝතමක සූත්‍රය. එක් කලෙක භාග්‍යවතුන් වහන්සේ විසාලා මහනුවර ගෝතමක චෛත්‍යයෙහි වැඩවසන සේක. එකල භාග්‍යවතුන් වහන්සේ භික්‍ෂූන් ඇමතූසේක. මහණෙනි, මම විශිෂ්ටඥානයෙන් අවබෝධ කොට දහම් දෙසමි. අවබෝධ
නොකළයුතු වෙළදාම් පහ
පඤ‍්චිමා භික‍්ඛවෙ, වණිජ‍්ජා උපාසකෙන අකරණීයා. කතමා පඤ‍්ච:මහණෙනි, උවසුහු විසින් අකරණීය (නොකටයුතු) මෙ වෙළදාම් පසෙකි. කවර පසෙකින් යත්: සත්‍ථවණිජ‍්ජා, සත‍්තවණිජ‍්ජා, මංසවණිජ‍්ජා, මජ‍්ජවණිජ‍්ජා, විසවණිජ‍්ජා.ශස්ත්‍රවාණිජ්‍ය (සත්ත්‍ව හිංසා පිණිස
සිතේ ආයුෂය
ඉමස්‌මිං පනත්‌ථෙ මිලින්‌දරාජා ධම්‌මකථිකං නාගසෙනත්‌ථෙරං පුච්‌ඡි, ‘‘භන්‌තෙ නාගසෙන, එකස්‌මිං අච්‌ඡරාක්‌ඛණෙ පවත්‌තිතචිත්‌තසඞ්‌ඛාරා සචෙ රූපිනො අස්‌සු, කීව මහාරාසි භවෙය්‍යා’’ති? ‘‘වාහසතානං ඛො, මහාරාජ, වීහීනං අඩ්‌ඪචූළඤ්‌ච වාහා වීහිසත්‌තම්‌බණානි ද්‌වෙ