Ape Budu Hamuduruwo 168

අපේ බුදුහාමුදුරුවෝ (අවිදුරේ නිධානය) 168

 

බෝසතාණන් ද පැතු දෙතිස් ගුණාංගයෙන් යුතු බෝසත් බිරිඳ යසෝධරාව 03

සිදුවන දෙය රහසින් විපරම් කරමින් සිටි රාජපුරුෂයෝ සුද්ධෝදන රජු වෙත ගොස් “දේවයන් වහන්ස යශෝධරා කුමාරිකාවෝ කුමාරයන් වහන්සේගේ ඇසට ඉලක්ක වූණා. දෙදෙනා අතර මොහොතක් කිසි කතාබහක් ද වුනා ” යැයි සැළ කර සිටියා. සුද්ධෝදන මහ රජතුමාත් එය අසා ප්‍රීතිව යශෝධරාවන්ගේ පියාණන් වෙතට “ඔබ දුව මා පුත් කුමරාට පාවා දීමට කැමතිදැයි අසා දූතයකු පිටත්කර යැවුවා.

බුද්ධත්වය පතා තම දියණිය හැර දා සිදුහත් කුමරු යයි යනුවෙන් බියවූ යසෝධරාවගේ පියාණන් විවාහ යෝජනාවට අකමැති වීම.

යශෝධරාවන්ගේ පියා මේ වනවිටත් සිදුහත් කුමරුවන්ගේ භාෂාශාස්ත්‍ර, ශිල්ප විද්‍යා විෂයයන්හි දැක්වූ සමාර්ථයන් පිළිබඳව පැහැදී සිටියේ. එහෙත් ලපටි වියෙහි කුමාරයන් පිලිබඳ අනාවැකි පැවසූ අනාවැකි කරුවන්ගේ කතාවන් සිහිකොට කවරදාක හෝ මේ කුමරු ගිහිගෙය හැරදමා පැවිදි වෙතැයි සිය දියණිය පාවා දීමට මැළි වුනා . එහෙත් එය පිටතට නොඅඟවා යශෝධරාවන්ට තම අදහස් පිළිගන්වනු පිණිස ඇය ළඟට කැඳවා “දුව සිද්ධාර්ථ කුමාරයෝ කවරදාක හෝ ගිහි ගෙය හැර තපසට යන එක ඒකාන්තයි. අසිතර්ෂි තුමා ද නිමිත්ත පාඨක බමුණන් ද කී අනාවැකිය කා අතරත් ප්‍රකට එකක්. නුඹ ඔහුට පාවා දුනහොත් වැඩිකල් නොයා දීම කනවැන්දුම් වෙන්න පුළුවන්. එබැවින් ඔහු හා කර බන්ධනයට කැමති නොවන්න. යැයි කියා සිටියේ පියෙකු ළඟ දුවකට තියෙන අසීමත සෙනෙහෙන්. එතකොට යශෝධරා දේවිය මෙලෙස කිවා.

සිද්ධාර්ථ කුමරුන් හැර වෙන කිසිවකු හා සමග විවාහ නොවන බව යසෝධරාව තම පියාණන් හට පැවසීමෙන් පසු විවාහය සිදුකිරීම.

” පියාණෙනි මා සරණ යතොත් ඒ සිද්ධාර්ථ කුමාරයන් සමගම පමණමයි. එතුමන් හෙට පැවිදි වෙතත් එතුමන් කෙරෙහිම මිස අන් කිසිවෙකු හා සමග නො වසමි ” යනුවෙන් කියා සිටියා. සාරාසංඛ්‍ය කල්ප ලක්ෂයක් එකට පැමිණි ගමන එලෙස කිසිවෙකුට ලෙහෙසියෙන් වෙන් කිරීමට හැකියාවක් ඇත්තේම නෑ . සිද්ධාර්ථ කුමාරයෝ ද යශෝධරාවන් මිස අන් කිසිම කුමරියක ආවාහ කොට නොගන්නෙමි එලෙස තරයේම කියා සිටියා. මෙසේ ඒ කුමරු කුමරියන්ගේ සරණ මංගල්‍යය වෙන කිසිවෙකුහට වලක්වාලිය නොහැකි වුනා . නොබෝ දිනකින් මහත් වූ මඟුල් උළෙලකින් යශෝධරා ව සිද්ධාර්ථ කුමාරයාණන්ට පාවා දෙනු ලැබුවා. ශුද්ධොදන රජ්ජුරුවෝ දෙදෙනාටම එක් විට කිරුළ පැළදුවා.

සිද්ධාර්ථ කුමරු සහ යසෝදරා දේවිය ත්‍රිවිධ ප්‍රාසාද තුල ගතකල තපස් දිවිය.

සිද්ධාර්ථ බෝසතාණන් වහන්සේත් යශෝධරා දේවීන්වහන්සේත් පෙර සිය දහස් ගණන් ජාතීන්හි එකට ඇසුරු කරමින් පෙරුම් පිරීමට එකිනෙකාට උපකාර වුනා . එයින් ඇති වූ ස්නේහය නිසා ඔවුහු එක්ව විසීමට කැමැත්ත ඇති ව සිටියත් කාමාසක්ත නොවී සෙනෙහෙබර සහෝදරයෙකුත් සහෝදරියකත් ලෙසින් ඔවුඔවුන්ට උපකාරී ව ලැදි ව කල් ගෙවන්නට වුනා . සුද්ධෝදන රජු සහ ප්‍රජාපතී දේවිය මේ අලුත් රාජ රාජිනී දෙදෙනාට දුක් පිළිබඳ කිසිම හැඟීමක් ඇති නොවන ලෙසට අවශ්‍ය හැමදෙයක්ම සපයනු ලැබුවේ සසර කලනොකිරීමට.

යසෝධරාවගේ පැමිණීමෙන් පසු රජමාලිගයේ සේවක සේවිකාවන් වහල්භාවයෙන් මිදීම.

යශෝධරාවන් රජගෙදරට එන්නට පෙර රජ පවුලේ පිරිසට වෙනමත් සේවක සේවිකාවන්ට වෙනමත් බොජුන් පිළියෙල කෙරුණා. එහෙත් යශෝධරාවන් එය වෙනස් කොට රජපවුලට පිළියෙල කෙරෙන ආකාරයෙන් රාජ භෝජන එහි සේවක සේවිකා දාසි දාසියයි දාසයන්ට හැමදෙනාටම දෙන්නට සැලැස්වූවා. එදා රටේ සිරිත අනුව සුද්ධෝදන රජ ගෙදරද දාස දාසි නමින් සේවක පිරිසක් සිටියත් ඔහු වහල්ලු නොවුනා . ඔවුන්ද රජ පවුලේ හිත මිතුරන් සේ මහත් රුචියෙන් තම සේවාව ඉටුකලා. රජගෙයි පමණක් නොව මුළු රටෙහි හැමදෙනාම යශෝධරාවන්ගේ කරුණා ගුණය කෙරෙහි පැහැදුණා.

සිදුහත් කුමරාගේත් යශෝධරා දේවියගේත් තපස් දිවිය නිසා දරු ඵල ප්‍රමාද වීම

කපිලවස්තු පුර වැසි සියල්ලෝ යශෝධරාවන්ට තමන් හැමදෙනාගේ මවක මෙන් මහත් ආදර ගෞරව බුහුමන් දැක්වුවා. සිද්ධාර්ථ කුමාරයත් යශෝධරාවත් වසන මාලිගාව සුද්ධෝදන රජුගේ මෙහෙයවීමෙන් නිරතුරු පැවැත්වෙන නැටුම් ගැයුම් ආදියෙන් හැමදාමත් මගුල් ගෙයක මෙන් සිරි ගත්තා. කොතරම් යස ඉසුරු සම්පත් පිරී තිබුනත් සිද්ධාර්ථ කුමාරයාණන් වහන්සේගේත් යශෝධරා දේවීන් වහන්සේගේත් ගිහි ජීවිතය උත්සව භූමියක ඉන්නා තපස් වරයෙක් හා තපස් වරියකගේ ජීවිතය බඳු වුනා . ඔහු ලොව තතු සලකා බලන්නේ එළැඹ සිටි සිහියෙන් කල් යැවූවා. යම්කිසි දවසක ගිහිගෙය හැරදා යා යුතුයැයි අනගාරික ජීවිතයක් ගත කළ යුතු යැයි යන අදහස දෙදෙනාටම විය. තවුසන් මෙන් දිවි ගත කළ නිසාම ඔවුන් දෙපලට බොහෝ කලක් යන තුරුත් දරුවෙක් නොලැබිණ. යශෝධරාවන්ගේ කුස දරුවකු පිළිසිඳ ගත්තේ බෝසතාණන්ට අටවිසි වැනි අවුරුද්දේදීයි.

සැළකිය යුතුයි; සිදුහත් කුමරුගේ විවාහය පිළිබඳ වැඩි විස්තරයක් ජාතක අටුවාවේ හෝ අනිකුත් ථෙරවාද ග්‍රන්ථ වල සඳහන් නැත. එනිසා බළංගොඩ ආනන්ද මෛත්‍රිය මහා නාහිමිපාණන් මෙම විස්තර උපුටාගෙන තිබුණේ ලලිත විස්තරය ඇතුලු මහායාන ග්‍රන්ථවලිනි.

උපකාරක ග්‍රන්ථ – ආනන්දමෛත්‍රය මහානායක හිමිපාණන් වහන්සේ විසින් රචිත සිද්ධර්තගෞතම බුද්ධ චරිතය, ජාතකට්ඨකථාව.

Ape Budu Hamuduruwo 167

අපේ බුදුහාමුදුරුවෝ (අවිදුරේ නිධානය) 167

 

බෝසතාණන් ද පැතු දෙතිස් ගුණාංගයෙන් යුතු බෝසත් බිරිඳ යසෝධරාව 02

මට කුමරියක පාවා දෙතොත් ඇය මෙහි සඳහන් වන දෙතිස් ගුණාංගයන්ගෙන් යුතු කෙනෙකු විය යුතු යැයි කුමරා බෝසත් බිරිඳක් සතු විය යුතු ගුණාංග පිලිබඳ විස්තරයක් සුද්ධෝදන මහ රජුට යවනු ලැබුවේ එවැනි කුල කාන්තාවක් කිසිදිනක සොයා නොගනීවි යයි සිතමිනි. එහෙත් ඒ සඳහාම පාරමී පුරමින් පැමිණ මේ සියලුම ගුණාංගයන් සහිතව තම ආදරණිය බිරිඳ යසෝධරා ඔහු උපන් දිනයේම මෙලොව එළිය දුටු බව ඔහුද දැන සිටියේ නැත.

සේවකයන් මෙම ලිපිය සුද්ධෝදන මහ රජුට දෙනු ලැබුවා. මහරජ එය කියවා බලා පෙරෙවි බමුණා කැඳවා ඔහුට මෙලෙස පවසනු ලැබුවා. “බමුණානෙනි, යන්න මෙහි සඳහන් ගතිගුණ ඇති කන්‍යාවන් ඇත්දැයි සොයා බලන්න. යම් කන්‍යාවක කෙරෙහි මේ ලිපියෙහි සඳහන් ගුණ ඇත්නම් ඇය ක්‍ෂත්‍රිය, බ්‍රාහ්මණ, වෛශ්‍ය, ශුද්‍ර යන කවර කුලයක එකියක වුවද කම් නැත. මාගේ පුතා කුලවංශ ගෝත්‍ර භේද නොසලකති. ඔහු ගුණ දහම පමණක් සළකනවා. ඒ නිසා වහාම මාව දැනුවත් කරන්න. යනුවෙන් කියා ඔහුව පිටත් කර යවනු ලැබුවා.

බමුණු තෙමේ ද ලියවිල්ල ගෙන විවිධ නගර වෙත යමින් මානාධික වූ ශාක්‍යකන්‍යාවන් අතුරෙහි හෝ අන් කුලවල දැරියන් අතර හෝ එම ගුණාංග වලින් යුතු කුමරියක් සොයන්නට වුවත් අවසානයේ එය නිෂ්ඵල කාර්යයක්ම වුනා . එහෙත් නොපසුබට වීර්යයෙන් තව දුරටත් ඇවිදින ඔහු එක් රාජ වංශිකයකුගේ මාලිගයකට පිවිසුණා. එවිට පෙර නොදුටු විරූ රූප සම්පත්තියෙන් යුතු කන්‍යාවක් ඔහු විසින් දුටුවා. බමුණා දුටු කුමරිය වහා ඉදිරියට අවුත් පෙරෙවි බමුණා ගේ පාමුල වැටී දෙපා අල්ලා ඔබට කුමක් අවශ්‍ය දැයි විමසනු ලැබුවා. එවිට බමුණා ඒ ලියවිල්ල පෙන්වා සුද්ධෝදන මහරජු සිද්ධාර්ථ කුමාරයාට මේ ලියවිල්ලෙහි දැක්වෙන ගුණ ඇති කෙනෙක් ආවාහ කොට දෙන්නට අපේක්ෂා කෙරෙයි යනුවෙන් පවසනු ලැබුවා. මේ කුමරිය නම් යශෝධරාවයි. ඕ ලියැවිල්ල අතට ගෙන කියවා බලා එහි සඳහන් සියලු ගතිගුණ තමා තුළ ඇති නියාව දැක “බමුණානෙනි, මෙහි සඳහන් හැම ගුණයක්ම මා කෙරෙහි ඇත. සිද්ධාර්ථ කුමාරයෝ මාගේ ස්වාමියා වෙත්වා එය කුමාරයන්ට කියන්න”එමෙන්ම පහත් ගති ඇති කිසිවකු හා එක්ව මාගේ වාසයක් ද නොවන්නේ යැයි කියනු ලැබුවා. යශෝධරාවෝ සුප්‍රබුද්ධ රජුගේත් සුදොවුන් රජුගේත් සොහොයුරියකගේ දියණියයි. බමුණානෝ ගොස් සුදොවුන් මහ රජුට යශෝධරාවන් පිළිබඳව තමා විමසා දත් සියල්ල සැළ කර සිටියා.

එවිට රජතුමා මෙලෙස සිතුවා. කුමාරයෝ ගුණ දහමෙහිම ඇලුණ කෙනෙක්. ඇතැම්විට ස්ත්‍රීහු තමන් කෙරෙන් නැති ගුණද ඇති සේ අඟවනවා. එනිසාම කුමරියක තෝරාගැන්ම කුමාරයන්ටම පැවරීම නුවණටහුරු යැයි සිතා එයට උපායක් යොදනු ලැබුවා. රජතුමා ස්ත්‍රී පළඳනා රාශියක් කරවා මේවා කුමරුන් ලවා රැස්වන ශාක්‍ය කුමාරිකාවන්ට දෙන්නෙමි මේවා දීමේදී යම් එකියක කෙරෙහි කුමරුවෝ වැඩි සැලකිල්ලෙන් බැල්ම හෙලූ නම් ඇය පාවා දෙමියි සිතා ගත්තා. ඉන්පස්සේ රන් රිදී මුතු මැණික් යොදවා ස්ත්‍රී පලදනා රාශියක් කරවනු ලැබුවා. ඉන්පස්සේ මෙලෙස නිවේදනයක් කරනු ලැබුවා.

“අද පටන් තව සතියකින් කපිල වස්තුවෙහි සංස්ථාගාර ශාලාවෙහි සිද්ධාර්ථ කුමාරයෝ පෙනී සිටින්නාහ. එහි එන සියලු දැරියනට තුටු පඳුරු දෙන්නාහ. ඒවා ලබනු කැමති සියලු දැරියන් එදා එම ශාලාවට පැමිණිය යුතුයැයි” සැමතැනම ඝණ්ටාඝෝෂාවන් කරවනු ලැබුවා.

සත්වෙනි දිනයෙහි බෝසතාණෝ ශාලාවට වැඩ තමන්ට නියමිත භද්‍ර ආසනයෙහි හිඳ ගත්තා. සුද්ධෝදන රජ ද කවර නම් තැනැත්තියකට කුමාරයාණන් වැඩි සැලකිල්ලක් දක්වන්නේදැයි විමසා රහසින් බලා සිටින්නට රාජ පුරුෂයන් කිහිපදෙනෙකු යොදවනු ලැබුවා. කුමාරිකාවන් කෙනෙකුට පසු කෙනෙක් පිළිවෙලින් කුමාරයන් වෙත පැමිණියා. සිද්ධාර්ථ කුමාරයාණන් රූපශ්‍රීයෙන් අගපත් නිසාද, එක්කම පැවැති තේජස නිසාද, පැමිණි කිසිම කුමරියක් කුමාරයාණන් දෙස කෙලින් බලන්නට නො සමත් වුනා . බිම බලාගත් වනම ඇවිත් කුමරුන් දෙන පඬුරු පිළි ගෙන වහා නික්මගියා. සිද්ධාර්ථ කුමාරයෝ ද තුටු පඬුරු දුන්න නමුදු ඒ කිසිම කුමරියක දෙස ඕනෑකමින් බැලුවේ නැහැ. මැදහත් බැල්මෙන් යුතුව ඒ හැමදෙනාටම තුටු පඩුරු දෙනු ලැබුවා. ශාලාව වටා ආසනවල හිඳ බලා සිටී ශාක්‍ය අධිපතීහු කුමාරයාණන්ගේ ඉරියව් දැක “මේ නම් මහ පුදුම කෙනෙක් දෙව් කුමරියන් බඳු මේ තරම් රුසිරු හෙබි මේ කුමරියන් දැක ද ඕනෑකමින් බැල්මකුදු නොහෙලා යි සිනහ පමණකුදු නො පෑය. කිසිකෙනෙකු විසිනුත් නමා ගත නොහැකි තද සිතක් ඇත්තෙකු යැයි” ඔවුන් නොවුන් කොඳුරන්නට වුනා .

සියලු කුමරියන් නික්ම ගොස් නොබෝ වේලාවකින් යශෝධරාවන් පැමිණියා. ඇවිත් කුමාරයාණන් වෙත ගොස් බලාගත් වනම සිටියා. මේ වන විට පිළියෙල කර තිබූ සියලුම පළඳනාද නිම වී තිබුණා. එහි යශෝධරාවන්ට දෙන්නට කිසිවක් ඉතිරිව තිබුනේ නැහැ. යශෝධරාවෝ කුමාරයන් ළඟටම ගියා. ගොස් සිනාමුසු මුහුණින් යුතුව “කුමාරයාණෙනි මට තුටු පඩුරක් නොදෙන්නේද? ඔබෙන් යමක් පතා ආ මට සැලකිල්ලක් නොදක්වන්නේදැයි” ඇසුවා.

එවිට කුමරු “ඔබට නො සලකන්නේ නොවෙමි. සියලු තුටු පඬුරු දී නිම විය. ඔබ ආවේ බොහෝ පරක්කු වී කියා සිනහ මුහුණින් යුතුව තමන්ගේ ඇඟිල්ලක තිබුන ලක්ෂ ගණනක් අගනා මුද්ද ගලවා ඇය අතෙහි තැබුවා. එවිට “මේ ඔබේ මුදුව පළඳින්නට මම සුදුසුදැයි ඇය ඇසුවා” එවිට කුමරා ” මෙය මා සතු මුද්දකි. මේ පිළිගන්න. එවිට යසෝධරාව අපි ඔබගේ පළඳනා හැරගෙන ඔබගේ ඇඟිලි හිස් කරන්නට කැමැති නැත යනුවෙන් පවසා සිටියා. එවිට කුමරා “අපි ඔබට සුදුසු පළඳනා වන්ගෙන් මෙලෙස සරසන්නෙමු” යනුවෙන් පවසනු ලැබුවා. එවිට යශෝධරාවෝ බොහෝ සතුටු සිත් ඇතිව ගරු බුහුමන් දක්වා නික්ම ගියා.

සිදුවන දෙය රහසින් විපරම් කරමින් සිටි රාජපුරුෂයෝ සුද්ධෝදන රජු වෙත ගොස් දේවයන් වහන්ස යශෝධරා කුමාරිකාවෝ කුමාරයන් වහන්සේගේ ඇසට ඉලක්ක වූණා. දෙදෙනා අතර මොහොතක් කිසි කතාබහක් ද වුනා  යැයි සැළ කර සිටියා. සුද්ධෝදන මහ රජ එය අසා ප්‍රීතිව යශෝදරාවන්ගේ පියාණන් වෙතට ඔබ දුව මා පුත් කුමරාට පාවා දෙන්නේ යැයි දූතයකු යැවී ය

උපකාරක ග්‍රන්ථ – ආනන්දමෛත්‍රය මහානායක හිමිපාණන් වහන්සේ විසින් රචිත සිද්ධර්තගෞතම බුද්ධ චරිතය, ජාතකට්ඨකථාව.

Ape Budu Hamuduruwo 166

අපේ බුදුහාමුදුරුවෝ (අවිදුරේ නිධානය) 166

 

බෝසතාණන් ද පැතු දෙතිස් ගුණාංගයෙන් යුතු බෝසත් බිරිඳ යසෝධරාව.

එක් දිනක් සුද්ධෝදන මහරජු හා සෙසු රජුහු හා මැතිවරුන් කිඹුල්වත් පුර සංස්ථාගාර ශාලාවෙහි රැස්ව රාජ්‍යය කටයුතු පිළිබඳව සාකච්ඡා කරමින් සිටියා. එහිදී මහලු ශාක්‍ය රජවරු සුද්ධෝදන මහරජුට දේවයිනි අනාවැකි කරුවන් කී පරිදි සිද්ධාර්ථ කුමාරයෝ ගිහිගෙහි විසුවොත් චක්‍රවර්ති රජ කෙනෙක් වනවා මෙන්ම පැවිදි වුවහොත් බුදු බව ලබනවා. ඔබත් අපත් පතනුයේ ඔවුන් චක්‍රවර්ති රජ කෙනෙකුන් වීම මිස බුදු කෙනෙකුන් වීම නොවේ. මෙසේ වූ කළ පෙරද චක්‍රවර්ති රජුන් සිටි අපේ වංශය නොසිඳී දිගටම පවතීවි. එවිට අපි සැම සෙසු රටවල රජුන් විසින් මානිත පූජිත වන්නෙමු. එබැවින් කුමාරයන්ට ස්ත්‍රී ගණයා සහිත කුමරියක පාවා දිය යුතු කාලය පැමිණ ඇතැයි කියනු ලැබුවා. එවිට ශුද්ධෝදන රජු, ” එසේය එසේනම් කුමාරයන්ට සුදුසු කුමරියක සොයා බලන්න යයි’ යනුවෙන් ඔවුනටම ඒ කාර්යය පවරනු ලැබුවා. එවිට එහි සිටි එක් රජෙක් “මගේ දුව සුදුසු යැයි” කියනු ලැබුවා. සෙසු රජවරු ද අපේ දූවරු සුදුසු යැයි කියන්නට වුනා . එවිට සුද්ධෝදන රජු සිද්ධාර්ථ කුමාරයා ලෙහෙසියෙන් අනුන්ගෙ බසට නොනැමෙන කෙනෙක් එහෙයින් පළමුකොට ඔවුන් කැමති කුමරිය කවරේදැයි ගොස් ඔහුගෙන්ම අසමු යැයි කියන්නට වුනා .

ඉන්පස්සේ සුද්ධෝදන මහරජු ප්‍රධානකොට ඇති ඒ හැමදෙනාම සිද්ධාර්ථ කුමාරයන් වෙත එළඹුණා. එළැඹි කාරණය සැළ කර සිටියා. මම මෙයින් සත්වැනි දිනෙහි උත්තරයක් දෙන්නේමෙයි කුමාරයා ඔවුනට පවසනු ලැබුවා ඉක්බිති එතුමෝ විවේකීව හිඳ මෙසේ සිතූවා. කම් සැපෙහි දොස් අනන්තය. කලහ වෛරය ශෝක නානාවිධ දුක් කරදර ඇතිවීමට කම්සැපත මුල්වේ. කම්සැප බියකරුය. කෑ කෙණෙහි දිවි නසන විෂ පලපත්‍ර බඳුය. ගිනි ජාලාවක් බඳුය .කඩු මුහුණතක් බඳුය. මට කම් සැපත කෙරෙහි කිසිම ආශාවක් නැත. ස්ත්‍රීන් මැද විසීම මට රිසි නොවේ.ගණයකට වී ධාන්‍ය සමාධි සැපයෙන් වසන්නට ඇතොත් මැනවි.මෙසේ සිතා මාගේ අදහස පියාණන්ට දන්වා කිසිසේත් වන වාසයට යන්නට නම් අවසර ගත නොහැකියි. ඒ නිසා ඔවුනට කළ නොහැකි දෙයක් ලියා දන්වමි සිතා බෝසතාණන් විසින් පතන මෙම ගුණාංග 32 කින් යුතු ස්ත්‍රියක් පිළිබඳව මෙලෙස ලිපියක් සැකසූවා.

මට කුමරියක පාවා දෙතොත් ඇය මෙහි සඳහන් වන ගුණ ඇති කෙනෙකු විය යුතුයි.

එනම් ඇය:

  1. රූප මදයෙන් මත් නොවිය යුතුයි.
  2. මවක සේ සොයුරියක මෙන් මෙත් සිතැතියක් සේ විය යුතුයි.
  3. මහණ බමුණන්ට දන් දීමෙහි ඇලුණු කෙනෙක් විය යුතුයි.
  4. මානය නැති
  5. කිපෙන ගතිය නැති
  6. ශඨ බව
  7. ඊර්ෂ්‍යාව නැති
  8. වංක බව යන දුර්ගුණ නැති
  9. ස්වාමි භක්තිය ඇති
  10. උඩගු නොවූ
  11. හැඩිදැඩි නොවූ
  12. රසයෙහි ගිජු නොවූ
  13. ගැයුම් වැයුම් ආදී වශයෙන් පැවැත්වෙන ගාථා ගාලගෝට්ටි කෙරෙහි ඇලුම් නැති
  14. සුවඳ විලවුන් දැරීමෙහි ආශා නැති
  15. ලොහොබි නොවූ
  16. අන්සතු දේ දැක ආශා නොකරන
  17. සත්‍යවාදී වූ
  18. සැපතෙහි ආඩම්බර නොවන
  19. විපතේදී නොතැවෙන්න
  20. ඒ හැම තැනදී මධ්‍යස්ථව සිටින
  21. ලැජ්ජා භය ඇති
  22. දෘෂ්ට මංගල සුත මංගල (ප්‍රිය දෑ දැකුම් ආදියෙන් සුබ පල ලැබෙතැයි යන මතයෙන් නොඇලුණු)
  23. ගුණ දහමින් යුත්
  24. හැමකල්හි හිත කය වචනය යන තුන්දොර ම පිරිසිදු ලෙස රැක ගන්නා
  25. අලස බවින් කුසීත බවින් දුරු
  26. කුල මානවංශ මානයෙන් මන්මත් නොවූ
  27. විමසා කටයුතු කරන
  28. ධර්මචාරී වූ
  29. නැදි මයිලන් කෙරෙහි ගුරුනටසේ ආදර ගෞරව ඇති
  30. යටහත්
  31. මවක සේ කාරුණික
  32. කුහක නොවූ එකියක විය යුතුයි

මෙබඳු ගුණ ඇති කුමරියක ලදොත් පිළිගනිමි.

මේ කරුණු ලියා සුද්ධෝදන මහ රජුට ලැබෙන්නට සැලැස්සුවා. ශුද්ධෝදන රජතුමා ඇස් බැමි උස්සමින් නළල රැලි ගන්වමින් ඒ දෙස බලා ඉන්නට ඇති.

උපකාරක ග්‍රන්ථ – ආනන්දමෛත්‍රය මහානායක හිමිපාණන් වහන්සේ විසින් රචිත සිද්ධර්ථගෞතම බුද්ධ චරිතය, ජාතකට්ඨකථාව.

Ape Budu Hamuduruwo 165

අපේ බුදුහාමුදුරුවෝ (අවිදුරේ නිධානය) 165

 

සිදුහත් කුමරු ශිල්ප දැක්වීම. 02

දේවයන් වහන්ස මේ සිව්කොණේ සිටවු දක්ෂ දුනුහේවායන් සතර දෙනෙකුට මට විදීමට නොහැකි වුනා . හොඳයි මම දැන් ඔවුන්ව සිව්කොනේ රඳවා එකම ඊතල පහරින් සතර දෙනාටම විදිනවා. ඔබට එය වැළක්විය හැකිද? එහෙත් දුනුවායෝ එසේ සිටීමට නො සමත් වුණේ බියට වෙන්න ඇති. . බෝධිසත්ත්වයෝ සතර කොණ්වල කෙසෙල් ගෙඩි සතරක් තබා නාරසන්නය තුඩෙහි රතු නූල් කැබැල්ලක් බැද, එක් කෙසෙල් ගෙඩියක් ඉලක්ක කොට දමා ගසනු ලැබුවා. හරිම පුදුම දෙයක් වුනා . නාරසන්නය එල්ල කරනු ලැබූ කෙසෙල් ගෙඩිය විද අනතුරුව සතර කොණේ තිබු දෙවෙනි තෙවෙනි හතරවෙනිද යන කෙසෙල් ගෙඩිද සිදුරු කරමින් යළිත් පළමු පරිද්දෙන්ම විද නැවත අතටම පැමිණියා. කෙසෙල් නූලේ දැවටී තිබුණා. මහජනයා දහසක් ප්‍රීතිඝෝෂා පවත්වනු ලැබුවා.

රජතුමා, දරුව, එය කුමන ශිල්පයක් ද? දෙවියන් වහන්සේ එය චක්‍රවිදීමනම් වනවා.

දරුව තවත් ශිල්පයක් දක්වන්න.

බෝධිසත්ත්වයෝ ඊතල යෂ්ටි නම් ඊතල රැහැන් නම්, ඊතල වේය නම්, ඊතල ප්‍රසාද නම්, ඊතලය මණ්ඩප නම්, ඊතල හිණිමග නම්, ඊතල ප්‍රකාර නම්, ඊතල පොකුණ නම් ඊතල පියුම් නම් ආදිය ඊතල පිපුනේ නම් යනාදී අනෙකුත් දුනුහේවායනට අසාධාරණ ඔහුට පමණක්ම කළහැකි ඊතල දුනු හරඹ මාලාවක් කරවමින් ඊතල වර්ෂාවක් වැස්ස වනු ලැබුවා. මේ ආදී තවත් අනභිබවනීය ශිල්ප දොලසක් පමණ දක්වා පෙන්වා යළිත් අසාධාරණ මහ කඳන් හතක්ද, බිඳවාලනු ලැබුවා. අඟල් අටක් පමණ ඝනකම දිඹුල් කොටයකට ද විදනු ලැබුවා. අඟල් සතරක් පමණ ඝනකම පියාගස් ලෑල්ලක් ද අඟල් දොළහක් ඝනකම තඹ පුවරුවක් ද, අඟල් එකක් ඝනකම යකඩ පුවරුවක්ද, ඒකාබද්ධ වූ පුවරු සියයක්ද, පිදුරු ගැලක් ද, වැලි ගැලක් ද , ලෑලි ගැලක්ද යන ඒවාට ඉදිරියෙන් හීය විධ පසුපසින් නික්මවාලනු ලැබුවා. ජලයෙහි ගොනුන් සතර දෙනෙකුටද ගොඩබිම වෘෂභයන් අට දෙනෙකුටද සිටින තැනට ඊතල යැවීය. ගොඩබිම වාතයේ සංඥාවෙන් ගොනුන් මත්තෙහි වූ අශ්ව ලෝමයක්ද සිදුරු වන සේ විදුණු ලැබුවා. බෝසතාණන්ගේ මෙපමණ ශිල්ප දක්වන අතර තුරේම හිරු බැස ගියා. ඔල්වරසන් හඬ ප්‍රීති ඝෝසා හඬ නගමින් සියල්ලොම සතුටින් විසිර ගියා.

සැළකිය යුතුයි. – මෙහි දක්වන ලද ශිල්ප දැක්වීම පිළිබඳව වැඩි විස්තරයක් අවිදුරේ නිධානයේ සඳහන් නොවේ. ඒ වෙනුවට එහි “ශිල්ප දැක්වීමේදී අනෙකුත් දුනු හේවායනට අසාධාරණ වූ කුමරුන්ට පමණක් සාධාරණ වූ ශිල්ප ක්‍රම දොළසක් සරභංග ජාතකයේ පරිදී දත යුතු” යැයි සඳහන් කොට ඇත. එම නිසා මෙම ශිල්ප දැක්වීම එතැනින් උපුටාගත්තකි.

උපකාරක ග්‍රන්ථ – සරභංග ජාතකය

Ape Budu Hamuduruwo 164

අපේ බුදුහාමුදුරුවෝ (අවිදුරේ නිධානය) 164

 

සිදුහත් කුමරු ශිල්ප දැක්වීම. 01

මෙලෙස සිදුහත් කුමරා මේ තුන් ප්‍රාසාදයේ වෙසෙමින් ඒවායේ නිතර පැවැත්වෙන නෘත්‍යගීතා දී දකිමින් අසමින් මහත් සිරි සැපතින් වැඩෙමින් තරුණ වියට පැමිණුනා. සතලිස්දහසක් නිළියෝ බෝසතුන්ව සතුටු කළා. අප මහා බෝසතාණන් වහන්සේ දෙව්ලොව අප්සරාවන් පිරිවරාගත් දිව්‍ය රාජයෙක් මෙන් අලංකෘත නලගනන් විසින් පිරිවරන ලදුව පිරිමි පහස නැති ඒ ප්‍රාසාද තුළ සතුටින් කාලය ගත කළා. මේ සියලු මායාවන් මෙලෙස පැවතියේ බුද්ධත්වය කරා යන ගමන වෙනස් කිරීමට. එහෙත් සාරාසංඛ්‍ය කල්ප ලක්ෂයක් පිරූ පාරමිතාවන්ට එයද අභියෝගයක් වුණේ නැහැ.

 ඤාතීන්ගේ දෝෂාරෝපණය

මෙසේ මහත් සම්පත් විදිමින් කල්ගත කරන අතර එක් දවසක් ඤාති සමුහයා අතර මෙබදු කථාවක් ඇතිවුනා . “සිදුහත් කුමරු ක්‍රීඩාලෝලී ව සිටියි. කිසි ශිල්පයක් නොහදාරයි. යුද්ධයක් ආ කල්හි කුමක් කරන්නේද?” රජතුමා බෝසතුන් වහන්සේ කැදවා මෙසේ විමසනු ලැබුවා.

“දරුව, ඔබ ඤාතීන් සිදුහත් කුමරු කිසි ශිල්පයක් නොහදාරා ක්‍රීඩාවෙහි නිරත ව සිටියි කියති. යුද්ධයක් පැමිණි කල්හි කුමක් කරන්නට සිතා සිටින්නෙහිද?”

එවිට කුමරා මෙසේ පිළිතුරු දුන්නා.

“පියාණෙනි, මා හට දිනපතා ශිල්ප හැදෑරීමේ අවශ්‍යතාවක් නැහැ. මගේ ශිල්ප දැක්වීම සඳහා නුවර බෙර හසුරවනු මැනවි. මෙයින් සත් වන දවස ඤාතීන්ට ශිල්ප දක්වමි. “

 ශිල්ප දැක්වීම පිළිබඳව අඬබෙර පැතිරවීම

රජතුමා කුමරු කී අයුරින්ම අණබෙර පතුරුවා බෝසතාණන් හට ඒ බව දන්වා සිටියා. කුමරා “පියාණෙනි යහපතැ යි, මෙයින් සත්වැනි දිනයේදී රාජංගනයේ ශිල්ප දක්වන්නෙමියි” පවසා තම මාලිගාව වෙත පියමැන්නා.

රජු නගරයේ බෙර හඬ නංවා දුනු ශිල්පීන් කැඳවනු ලැබුවා. සැටදහසක් දුනුවායෝ ඒ සඳහා ඒකරාශී වුනා . ඔවුන් විවිධ දක්ෂතා වලින් කෙළපැමිණියන්. රජු ඔවුන් හට රැස් කළ කාරණාව දන්වා සිටියා. නගරවාසීන්ද ශිල්පය බැලීම සඳහා බෙර හඩ නංවා රාජාංගණයට රැස්කරවනු ලැබුවා. රාජ රාජ අමාත්‍යවරුන් ශාක්‍ය වංශිකයන් ඇතුළු සියලු නෑයන් පිරිවරාගෙන රජතුමා ඇතුළු පවුලේ සැමද නියමිත දිනයේදී රාජාංගනයට පැමිණියා. සිදුහත් කුමරු ගුරුතුමා විසින් දෙනලද දුන්න, කිණිහිර, සන්නද්ධ සැට්ටය, හිස් පළඳනාව ඇතුළු සියලු ආරක්ෂක උපකරණද, ශිල්ප දැක්වීමට ඇවැසි සියලුම අංගෝපාංග වලින් ද සමන්විතව පැමිණ රජතුමා සමීපයට ගොස් එකත් පසෙක සිටියා. ඉන් පසු නියමිත වේලාව පැමිණි කල රජු කුමරු අමතා “පුත දැන් ශිල්ප දැක්වීම සඳහා සුදුසු කාලයයි කියාසිටියා.

 ඊතල වැළක්වීමේ ශිල්පය

කුමරු හණ රෙද්ද ඇතුළතින් තිබූ සළුව ඉවත්කොට සන්නාහ සන්නද්ධ හැට්ටයත් උරහිස් හිස් පළඳනාත් ඉවත්කොට එළු අඟක බහා තිබූ දුන්නෙහි පබුළු වර්ණ දුනුදිය නංවා කිණිහිර පිටෙහි බැඳ කඩුව වමතින් ගෙන දියමන්ති අග ඇති නාරාවය (යකඩ හුල) නියපිටින් පෙරළමින් හණරෙද්ද විවරකොට පොළොවට ගසා බිඳ, අලංකාර වූ ඇත් පැටවකු මෙන් නික්ම ගොස් රජුට ගෞරව දක්වා සිටියා. ඒ දැක මහජනයා ප්‍රීති ඝෝෂා කරන්නට වුනා .විවිධ නාද නංවන්නට වුනා . අත්පොළසන් දෙන්නට වුනා . ඉන්පසු කුමරා රජතුමනි ඔබතුමාගේ දුනු ශිල්පීන් අතර සිටින අක්ෂණවේදීන්, වාලවේදීන්, ශබ්ද වේදීන්, ඊතල විදින්නන් යන සතර ධනුර්ධරයන් කැඳවන්නැයි කියා සිටියා. ඒ අනුව රජතුමා විසින් ඔවුන්ව කැඳවනු ලැබුවා.

බෝධිසත්ත්වයෝ රාජ අංගනයෙහි චතුරස්‍රය අභ්‍යන්තරයේ කරවා තිබූ මණ්ඩපයේ කොන් සතරෙහි කැඳවනු ලැබූ දූතයන් සතර දෙනෙකු තබා එකිනෙකාට ඊතල තිස් දහසක් බැගින් දී එකිනෙකාට සමීපව ඒවා බෙදා දෙන්නෙකුද රඳවා තබා ඔහු දියමන්ති අගින් යුත් යකඩ හුල්කටුව බැගින් ගෙන්වාගෙන මණ්ඩපය මැද සිට “මහරජතුමනි, මේ ධනුර්ධයන් සතර දෙනා එකවර ඊතල දමා මා හට විදිත්වා, මම මේ සියල්ල නවත්වන්නෙමියි කියා සිටියා. රජතුමා හට තම පුතු පිළිබඳව බිය දැනෙන්නට ඇති. එහෙත් ඊටත් වඩා ඔහුගේ පෞරුෂත්වය පිලිබඳ ඇති විශ්වාසය බලවත් වෙන්නට ඇති. රජතුමා දුනුවායන් හට “එසේ කරව්” යනුවෙන් අණකරනු ලැබුවා. එහෙත් ධනුර්ධරයෝ බොහෝ බියට පත්වුණා. ඔවුන් යටහත් පහත්ව රජු වෙත් පැමිණියා. පැමිණ මෙසේ පවසනු ලැබුවා.

දුනු හේවායන් බියට පත්වීම.

මහරජතුමනි,

අපි අකුණු සැරින් විදින්නන්, ඝන අදුරේ විදින්නන්, ශබ්ද වේදීන්, ආයුධවේදීන් ඊතල ආදී දෙයින් නානාවිධ උපක්‍රමයන්ගෙන් විදින්නන්. අපගේ කුමරා තවමත් තරුණ වියේ පසුවෙයි. එම නිසා අපහට විදිය නොහැකිය. එයට හේතුව සුලු අත්වැරදීමක් නිසා ජිවිත හානියක් සිදුවිය හැකියි. එහෙත් කුමරාගේ තීරණයට හිසනැමීමට මිස වෙනස් කිරීමට ඔවුනට හැකිවුයේ නැහැ. බෝධිසත්ත්වයන් වහන්සේ නැවතත් ඔවුන්ව තමන් සිටිය යුතු ස්ථාන වලට විසිරුවා හැරියා.

ඊතල වැළක්වීමේ ශිල්පය

ඔවුන්ට අකමැත්තෙන් වුවද රාජ අණට කීකරු වීමට සිදුවුනා . ඔවුන් සතර දෙනාම එකවර සතර දෙසින් ඊතල එවනු ලැබුවේ කොතරම් වේගයෙන්ද යත් එක්කෙනෙක් සතු තිස්දහසක් ඊතල නිමවීමට වැඩි වෙලාවක් ගියේ නැහැ. ඒ වගේම ඒ ඊතල ගුවන සිසාරා එල්ලය කරා පියඹා යන සද්දයෙන් මුළු රාජාංගනයේම අහස්කුස ගිගුම් දුන්නා. බෝධිසත්ත්වයන් වහන්සේ නාරස්සනෙන් පහරදී ඒ සියලු ඊතල තමා අභියස බිම හෙලනු ලැබුවා. අවසානයේ හීතල හඬ පමණක් ගුවනේ ඉතිරිවෙමින් දුනුවායන්ගේ ඊතල ක්ෂය වුනා . ඔහු ඊතල අවසන් වූ බව දැන ඊතල හඬ අවසන්වීමට පෙර පලාගොස් රජු සමීපයේ සිටගත්තා. සතුට වැඩි වුනා ම දුගීජනයා එය මුළු සර්වන්ගයෙන්ම ප්‍රකාශ කරනු ලබනවා. ඒ වගේම උද්ධාමයට පත් මහජනයා හඬ නගන්නට වුනා , අත්පොළසන් දෙන්නට වුනා , ගල් උඩ යන්නාක් මෙන් අමුතු ආකාරයට දුවන්නට වුනා , අසුරු පහර දෙන්නට වුනා , මහා කෝලාහලයක් කර වස්ත්‍රාභරණයෙන් දමා ගැසුවා.

රජතුමා පුතුගෙන් මෙලෙස ප්‍රශ්න කොට සිටියා.

රජතුමා – ” පුත මේ කුමන ශිල්පයද?

කුමරුන් – ” පියාණෙනි, මෙය ඊතල වැළක්වීමේ ශිල්පයයි.

රජතුමා – මෙම ශිල්පය වෙනත් කිසිවෙක් දන්නෙහිද?

නැත පියාණෙනි, මා හැර මුළු දඹදිව් තලයම අන් කිසිවෙක් නැත මහරජතුමනි. එ පමණක් නො ව, අන්අයට අසාධාරණ වූ ශිල්ප ක්‍රම දොලසක් දන්නෙමි.

රජතුමා – එසේ නම් වෙනත් ශිල්පයක් දක්වව.

සැළකිය යුතුයි. – මෙහි දක්වන ලද ශිල්ප දැක්වීම පිළිබඳව වැඩි විස්තරයක් අවිදුරේ නිධානයේ සඳහන් නොවේ. ඒ වෙනුවට එහි “ශිල්ප දැක්වීමේදී අනෙකුත් දුනු හේවායනට අසාධාරණ වූ කුමරුන්ට පමණක් සාධාරණ වූ ශිල්ප ක්‍රම දොළසක් සරභංග ජාතකයේ පරිදී දත යුතු” යැයි සඳහන් කොට ඇත. එම නිසා මෙම ශිල්ප දැක්වීම එතැනින් උපුටාගත්තකි.

Ape Budu Hamuduruwo 163

අපේ බුදුහාමුදුරුවෝ (අවිදුරේ නිධානය) 163

 

බුද්ධත්වය මග හැරවීම සඳහා නිමවූ තුන් ප්‍රාසාද, රම්‍ය සුරම්‍ය සුභ

මෙතැන් සිට ලියැවෙන ලබන ප්‍රසාද තුන පිළිබඳ විස්තර මා විසින් උපුටා ගන්නා ලද්දේ බළංගොඩ ආනන්ද මෛත්‍රිය මහා නා හිමිපාණන් වහන්සේගේ බුද්ධ චරිතය පොතෙනි. ඊට හේතුව වූයේ ජාතකට්ඨකතාවේ ඒ පිළිබඳව සුළු විස්තරයක් ඇතත් වැඩි විස්තරයක් සොයා ගැනීමට මා හට කාල වේලාවක් නොමැති වීමයි. එබැවින් මේ අවස්ථාවේදී බළංගොඩ ආනන්ද මෛත්‍රිය මහා නා හිමිපාණන් වහන්සේ හට ගෞරවපූර්වකව පුණ්‍යානුමෝදනා කර සිටින්නෙමු.

උතුරු දඹදිව කාලගුණය ශීත ඍතුව, ග්‍රීෂ්ම ඍතුව, වර්ෂා ඍතුව යනුවෙන් ඍතු තුනක්ව පවතී. ශීත ඍතුවට අයත් මාස සතරෙහි දැඩි සීතලද, ග්‍රීෂ්ම ඍතුවට අයත් මාස සතර, දැඩි උෂ්ණය ද, වැසි ඍතුවට අයත් මාස සතර තොරතෝංචියක් නැති වැස්ස ද වශයෙන් පවතිනවා. එබැවින් සමහරු තමන්ට අහිතකර ඍතු ගුණය ඇති මාසවල සෞම්‍ය ඍතු ඇති වෙනත් පෙදෙස් වලට යන්නට පුරුදුව සිටියා. තවත් ඉතා ධනවත් සිටුවරු රජ කුමාරවරු වැන්නන් තමන් ඉන්නා පෙදෙසේම වෙනස්වන ඍතු ගුණය අනුව එයට ගැලපෙන පරිදි නිවාස පිළියෙළ කරවාගෙන ඒ ඒ ඍතුවලදී ඒවාට මාරුවෙමින් සුවපහසුවෙන් ජීවිතය ගත කළා. යසකුල පුත්‍රයාට ද සිය පියා විසින් මෙලෙස ඍතුවලට සරිලන සේ නිමවූ ප්‍රසාද තුනක් කරවා තිබුණු බව මහා වග්ග පාලියේ දැක්වෙනවා. ඒ වගේම මීට පෙර ඔබ හට රාජභෝජන සැකසීම පිළිබඳව ලියූ ලිපි පෙළට පාදක වූ කොළිවිස සොණ තෙරණුවන්ගේ කථා වෘත්තයේ ද මෙවැනිම ප්‍රසාද තුනක් ඒ තෙරණුවන් සිටුවරයෙකුගේ පුතෙක් වශයෙනි ගිහි ගත කල ජීවිකාව කරන අවස්ථාවේදී තම පියා විසින් නිමවා තිබූ බව අංගුත්තර නිකායට්ඨකථා වෙහි සඳහන් වනවා.

රම්‍ය ප්‍රසාදය

ඒ එකක් පිළිවෙලින් බෝසතාණන් වහන්සේ සොළොස් වියට පාතැබුවා. රජතුමා බෝසතාණන් වෙනුවෙන් හේමන්ත, ග්‍රීෂ්ම, වර්ෂා යන ත්‍රිවිධ ඍතුවලට සුදුසු පරිදි මාලිගා තුනක් කරනු ලැබුවා. සිද්ධාර්ථ කුමරාහට සීත ඍතුවේ දී වාසය කිරීමට නිමවූ ප්‍රාසාදය රම්‍ය නම් වුනා . එය මහල් නවයකින් යුක්ත වූවක්. එම ප්‍රාසාදය උණුසුම ගන්වනු පිණිස එකකට එකක් අනුක්‍රමයෙන් මිටි වන ලෙසට එහි දොර කවුළු සිදුරු නැති වන සේ මනාව හේත්තු කොට නිමවා තිබුණා. ඒ එක්කම බිත්තිවල ඇවිලෙන මහා ගිණිදැල් සිතුවම් කොටද තිබුණා සියලු බුමුතුරුණු කම්බල වස්ත්‍ර වලින්ම සාදවා තිබුණා. එහිදී පරිභෝග කරන තිර, වියන්, සහ හැට්ට, හඳනා, පොරෝනා, වස්ත්‍ර ද හිස්වෙලුම් ආදිය දුහුල් වස්ත්‍ර වලින් නිමවා තිබුණා. සේවකයන් විසින් පහය තුළ උණුහුම ඇතිවන පිණිස දොරවල් ජනෙල් ද දහවල් හැර තබා රාත්‍රී කාලයෙහි වසා තබනු ලැබුවා.

 සුරම්‍ය ප්‍රාසාදය

ග්‍රීෂ්ම ඍතුවේ වාසය කිරීමට නිමවූ ප්‍රාසාදය සුරම්‍ය නම් වුනා . එය පස් මහලකින් යුක්ත වූවක්. එහි මහල්ද උසින් දිගින් පළලින් වැඩි කොට දොර ජනෙල් විවර සහිත කොට දැල් කවුළු ඇති කොට කරවනු ලැබුවා. බිත්තිවල නිල් මහනෙල් මල්, හෙල පියුම්, රත් පියුම් වැනි දියේ හටගන්නා මල්ද සිතුවම් කොට තිබුණා. බුමුතුරුණු, තිර, වියන්, සැට්ට, හඳනා,පොරෝනා වස්ත්‍ර හිස් වෙලුම් ආදිහු දුහුල් රෙද්දෙන්ම නිමවුනා . ප්‍රාසාදය අවට තැන තැන ජලයන්ත්‍රිකා කරවා තිබුණා. ඒ මගින් වැසි වස්නා සමයේ මෙන් නිතර පාහේ දියදහර විහිදෙන්නට වුනා . තැන් තැන්හි මඩ පිරවූ ඔරු තබවා ඒවායේ පස්වණක් පියුම් රෝපණය කොට තිබුණා. ප්‍රාසාදයේ දොර කවුළු දහවල්හි වසාද තබා රාත්‍රියේ විවර කොටද තැබුවා.

 සුභ ප්‍රාසාදය

බෝසත් කුමරු හට වැසි සාර මාසයෙහි විසීම පිණිස නිමවූ ප්‍රාසාදය සුභ නම් වුනා . ඒ මහල් සතෙකින් යුක්ත වූවක්. ශිතයත් උණුහුමත් ප්‍රමාණවත්ව ඇති වන්නට එහි මහල් වඩා මිටිත් වඩා උසත් නොවනසේ මැදුම් පමණින් කරවා තිබුණා. සමහර දොර කවුළු හොඳට හේතු වන ලෙසටද සමහරක් එතරම් හේත්තු නොවන ලෙසටද නිමවා තිබුණා. බිත්තිවල කිසි තැනක ගිනිජාලාද කිසිතැනක ජලජ පුෂ්ප ද සිතුවම් කොට තිබුණා. ඇතැම් දහවල් විවෘතව ද රාත්‍රියේ වසන ලද්දේ ද වුනා . සෙසු කවුළු දහවල් වසා තබා රාත්‍රියේ විවර කොට තැබුවා.

මෙලෙස සිදුහත් කුමරා මේ තුන් ප්‍රාසාදයේ වෙසෙමින් ඒවායේ නිතර පැවැත්වෙන නෘත්‍යගීතා දී දකිමින් අසමින් මහත් සිරි සැපතින් වැඩෙමින් තරුණ වියට පැමිණුනා. සතලිස්දහසක් නිළියෝ බෝසතුන්ව සතුටු කළා. ඒ අප මහා බෝසතාණන් වහන්සේ දෙව්ලොව අප්සරාවන් පිරිවරාගත් දිව්‍ය රාජයෙක් මෙන් අලංකෘත නලගනන් විසින් පිරිවරන ලදුව පිරිමි පහස නැති ඒ ප්‍රාසාද තුළ සතුටින් කාලය ගත කළා. මේ සියලු මායාවන් මෙලෙස පැවතියේ බුද්ධත්වය කරා යන ගමන වෙනස් කිරීමට. එහෙත් සාරාසංඛ්‍ය කල්ප ලක්ෂයක් පිරූ පාරමිතාවන්ට එයද අභියෝගයක් වුණේ නැහැ.