Ape Budu Hamuduruwo 06
අපේ බුදුහාමුදුරුවෝ 06
සුමේධ තවුසා පිළිබඳව ඔබ නොඇසූ කතා 03
අසපුවෙහි අලංකාරය
හිමවතෙහි පැවති ධම්මික පර්වතය කොහොමත් ස්වභාව සෞන්දර්යක ශ්‍රේෂ්ටත්වය පරිවාර කොට වැජබුන අති රමණීය නිර්මාණයක්. එම රමණීයත්වයට දිව්‍යමය පහස ලබාදෙමින් නිමවුන ඒ අසපුව පසෙකින් සක්මන ද ඒ සක්මන වටා මලින් හා ඵලින් පිරිණු ගස් පෙළින් සැඳුම්ලත් සිත්කළු ජලාශයන්ද, දරුණු සිවුපා, බියජනක පක්ෂි ආදීන්ගෙන් ආරක්ෂා වීමට ආරක්ෂක පවුරු හා කාය විවේකාදියට යෝග්‍ය විසිතුරු සක්මන් මළුවේ දෙකෙළවර එල්බ සිටින පුවරුද, හිඳිම සඳහා සක්මන මැද සමතලා ශිලා පුවරුවකින්ද සමන්විත වුවා. ඒ විතරක් නෙවි ඒ අති රමණීය දිව්‍යමය ආරාමය තුල තවුසන් සඳහා අවශ්‍ය දළ වැහැරී සිවුරුද, පැන් තාලි පැන් කල,ගිණි හලෙහි අඟුරු, කබල්, දර ඇතිරිලි ආදී තවුස් පිරිකර සියල්ල මවා තිබුණා. ඒ වගේම ඇතුළුවන ප්‍රධාන දොරටුව අසළ පුවරුවක ” යම් කිසි කෙනෙක් පැවිදි වෙනු කැමැත්තෙනම් මෙම තවුස් පිරිකර ගෙන පැවිදි වේවා” යනුවෙන් ද සටහන් කිරීමට විස්කම් දෙවුපුතු අමතක කලේ නැහැ.
සුමේධ පණ්ඩිතයෝ හෙමින් හෙමින් දියවැල් ඇසුරු කරමින් පර්වත මුදුනට පිය නැග්ගේ මං මුලානොවිමට වගබලා ගනිමින්. ඔහු මෙසේ තම වාස භවනට සුදුසු තැනක් සොයායමින් සිටියදී මෙම දිව්‍යමය අසපුව මුණගැසුණේ දිව්‍යමය ආනුභාවයෙන්ම වෙන්න ඇති. පසෙකින් ගලා යන දියපහර, වනමල් වලින් ගහන රුක්ෂලතා, ඵලවැල පිරුණු ගස්වැල් මැදින් ඒ මනරම් අසපුවට වැටි ඇති කුඩා අඩිපාර දිගේ ගියේ සිතේ ඇතිවුන ප්‍රීතියෙන්. මනහර කැටයෙම්න් යුතු ඒ විශාල දොරටු විවර වී තිබුණත් කිසිවෙක් පෙනෙන්නට නැති බව දැන ගත්තා. කිහිප වතාවක්ම තට්ටු කලත් කිසිම ශබ්දයක් නැති බැවින් හෙමින් හෙමින් සක්මන් මලුව වෙත පියමැන්නේ සක්මනින් සිටිනවාද කියා සොයා බැලීමට. එහෙත් සක්මන් මළුවේ අතුරා තිබු රිදී පැහැති වැලිමත කිසිම පා සටහනක් නැහැ. ඔහු නැවතත් අසපුව වෙත පියමැන්නේ මෙම වාසභවනේ වාසය කරන පැවිද්දන් ගමට පිඬුසිඟා ගොස් පැමිණ වෙහෙස නිසා පන්සල ඇතුලේ ඇති යයි සිතමින්. බොහෝ වෙලාවක් ප්‍රධාන දොරටුව අසල සිට කිසිම ශබ්දයක් නැති නිසාම ආරාමය තුලට ඇතුළු වුනා. ඇතුළුවන විටම විශ්වකර්ම දෙවියන් විසින් පුවරුවක ලොකුවට සටහන් කර තිබු සටහන නෙත ගැටුනා.
” යම් කිසි කෙනෙක් පැවිදි වෙනු කැමැත්තෙනම් මෙම තවුස් පිරිකර ගෙන පැවිදි වේවා”
එය දුටු විගස මේ සියල්ලම තමා වෙනුවෙන් ම පිළියෙල වූ බව පසක් වීමට ඔහුට වැඩි වෙලාවක් ගතවුණේ නැහැ. ඔහු ඒ චීවරය දෙසත් තම කසී සළු දෙසත් මාරුවෙන් මාරුවට නෙත යවනු ලැබුවා. සසර පුරුද්දටද කොහෙද තමා හැඳ සිටි කසී සළුපිළි වල ඇති දෝෂ නවයකුත්, චාම් චිවරයෙහි ඇති දොළොස් ආකාර ගුණාංගත් පෙනෙන්නට පටන්ගත්තා.
දෝෂ නවයකින් යුතු සළුව අතහැරීම
- වටිනා බව
- ස්ත්‍රී ආකර්ශනය
- පරිභෝගයෙන් ඉක්මණින් කිලිටිවිම
- පරිභෝගයෙන් දිරාපත්වීම
- නැවත සොයාගැනීමට අපහසු බව.
- තවුස් පැවිද්දාට නොසරුප් බව
- සතුරන්ට නොගත හැකි සේ ආරක්ෂා කල යුතු වීම
- සිරුරරට ආභරණයක් වීම
- උරහිසට අධික බර බව
දොළොස් ගුණයකින් යුතු සිවුර
- මිළ අඩු බව, සුන්දර බව, කැප බව.
- සිය අතින්ම කල හැකි බව.
- පරිභෝගයේදී හෙමින් කිළිටිවීම, සෝදන කල ප්‍රමාදයක් නැති බව.
- පරිභෝගයේදී දිරාගියද නොමැසියයුතු බව.
- නැවත පිළිසකර කිරීමේදී පහසුවෙන් කල හැකි බව.
- තවුස් පැවිද්දාට සාරුප්‍යය බව.
- සොර සතුරන්ට සුදුසු නොවනබව
- පාරිභෝජනයේදී ආභරණයක් නොවීම.
- දැරීමේදී සැහැල්ලු බව
- සිවුරු පසෙහි අපිස් බව
- වැහිරී ලබාගැනීමේදී දැහැමි බව නිවැරදි බව.
- වැහැරි සිවුර නැසී ගියද ආශාවක් නැති බව දොළොස්වන්නයි.
අවසානයේ ඒ දොස් සහිත සළුපිළි එකිනෙක බිම පතිත වුනේ යලිත් කිසිදිනක වත නොපලදන ස්ථිර අධිස්ඨානයෙන්.