අපේ බුදුහාමුදුරුවෝ 42
අනෝමදස්සී බුදුහාමුදුරුවෝ 05
සත්වන බුද්ධවංශය නොහොත් අනොමදස්සී බුදුරදුන්ගේ වංශ කතාව ත්‍රිපිටකයේ බුද්ධවංසපාළියෙහි මෙලෙස සාරාංශ ගත කොට තියෙනවා.
අනෝමදස්සී ශාස්තෲන් වහන්සේගේ (උපන්) නුවර ’’චන්‍දවතී’’ නම් වී. පියතෙම ’’යසවන්ත’’ නම් රජය. මවු තොමෝ ’’යශොධරා’’ නම් වූවාය.
ඒ අනෝමදස්සී බුදුරජතෙම (බුදුවන්ට පෙර) අවුරුදු දසදහසක් ගිහිගෙයි විසී. ’’සිරී’’ ය, ’’උපසිරී’’ ය ’’වඩ්ඪ’’ ය යන උතුම් තුන් පහයක් වූහ.
මනාව සරසන ලද පිරිවර අඟනෝ විසිතුන් දහසකි. බිරින්ද ’’සිරිමා’’ නම් වූවාය. පුත් තෙම ’’උපවාරණ’’ නම් වී.
’’ජිනරාජතෙම සතර පෙර නිමිති දැක, රන්සිවි ගෙයකින් මහබිනික්මන් කෙළේය. නොඅඩු දසමසක් ප්‍රධාන වීර්‍ය්‍යය කෙළේය.
මහාවීරවූ ඒ අනෝමදස්සී මහමුනිඳු තෙම බඹහු විසින් අයදනා ලද්දේ, සුදස්සන නම් උයනෙහිදී දම්සක් පැවැත්වී.
අනෝමදස්සී ශාස්තෲන් වහන්සේට ’’නිසභ’’ ද, ’’අනොම’’ ද යන අග්‍රශ්‍රාවකයෝ දෙදෙනෙක් වූහ. ’’වරුණ’’ නම් උපස්ථායකයෙක් වී.
’’සුන්‍දරී’’ ද, ’’සුමනා’’ ද යන අග්‍ර ශ්‍රාවිකාවෝ දෙදෙනෙක් වූහ. ඒ භාග්‍යවත්හුගේ බෝධිය කුඹුක් ගසයයි කියනු ලැබේ.
’’නන්‍දිවඩ්ඪ’’ ද, ’’සිරිවඩ්ඪ’’ ද යන අග්‍ර උපස්ථායකයෝ දෙදෙනෙක් වුහ. ’’උප්පලා’’ ද, ’’පදුමා’’ ද යන අග්‍ර උපස්ථායිකාවෝ දෙදෙනෙක් වුහ.
මහමුනිඳු පණස්අට රියනක් උස්වී. උන්වහන්සේගේ ශරීර කාන්තිය නැංගාවූ (උදා) හිරු මෙන් නිතර පැතිරී යයි.
ඒ කාලයෙහි අවුරුදු ලක්‍ෂයක් ආයුෂ පවතී. උන්වහන්සේ එතාක් කල් වැඩ සිටිමින් බොහෝ ජන සමූහයා බව සයුරෙන් එතර කළ සේක.
සෝවාන් ආදී මග ඵල වලින් හෙබි දහම් ඇති බුදුසසුන කෙලෙස් කිලුටු නැති, රාගාදිය නැතිකළ, තාදී ගුණයෙන් යුත්, රහතුන් කරණකොටගෙන බැබලුනේය.
අපමණ පිරිවර ඇති ඒ ශාස්තෲන් වහන්සේද, ඒ අසමවූ (ශ්‍රාවක) යුගද යන සියල්ල අතුරුදන් විය. සියලු සංස්කාරයෝ සිස් වූවාහු නොවෙත්ද?
පස්මරුන් දිනූ අනෝමදස්සී ශාස්තෲන් වහන්සේ ’’ධම්මාරාම’’ යේදී පිරිනිවි සේක. එහිම උන්වහන්සේගේ ජිනථූපය (දාගැබ) විසිපස් යොදුනක් උස්වී. (උසට බඳින ලදී.)
අනෝමදස්සී බුද්ධවංස වර්ණනාව නිමි.