සඤ්චෙතනා සූත්‍ර වර්ණනාව
එහි අසම්පජාන කර්‍මය මෙසේ දතයුතුය: කුඩාදරුවෝ මාපියන් කළ දෙය කරමැයි චෛත්‍ය වඳිත්, මල් පුදත්, භික්ෂු සංඝයා වඳිත්, කුසලයයි නොදන්නාවූ ද ඔවුනට එය කුසලයක්ම වෙයි, එසේම මෘගපක්‍ෂි ආදී තිරිසන්නු ධර්‍මය අසති, සංඝයා වඳිති, සෑ වඳිති, දන්නාවුව ද නොදන්නාවුව ද ඔවුනට එය කුසලයක්ම වෙයි, කුඩා දරුවෝ මාපියන්ට අත්පාවලින් පහරදෙත්, භික්ෂූන්ට තර්ජනය කරත්, ගල් විසිකරත්, බැණවදිත්, දෙන්නු භික්ෂු සංඝයා ලුහුබඳිත්, බල්ලෝ ලුහුබඳිත්, සපාකත්, සිංහව්‍යාඝ්‍රාදීහු ලුහුබඳිත්, දිවිතොර කරත්, දන්නාවුව ද නොදන්නාවුව ද ඔවුනට අකුසල කර්‍මයක් වේයයි දතයුතුය.