අපේ බුදුහාමුදුරුවෝ 91
රන්වැලකින් හටගත් ගිනිජාලාවක් මෙන් මවුකුසෙන් මෙලොවට බිහිවූ
කකුසඳ බුදුරජාණන් වහන්සේ 01
මහා භද්‍ර කල්පය
වෙස්සභු බුදුහාමුදුරුවොත් පිරිණිවන්පාලා මේ ලෝක ධාතුව යලිත් අඳුරේ ගිලුණායින් පස්සේ තවත් කල්ප විසිනවයක් පසුවෙනතෙක් ජිනසුර්යයෝ මේ ලෝකේ පහල වුණේ නැහැ. අපි කල්ගෙවන මේ භද්‍රකල්පය උදාවුණේ එවැනි අඳුරක් නිමා කරමින්. ඔබ අප කවුරුත් දන්නා පරිදී මේ මහා භද්‍ර කල්පයේ සම්මා සම්බුදු බුදුවරුපස්නමක් ලොව පහළ වෙනවා. එයින් මේ වනවිටත් බුදුවරු හතර නමක් ලොව පහළ වී නිවී ගිහින් අවසන්. කකුසඳ, කෝණාගමන, කාශ්‍යප, යන තුන් නම සහ අප මහා සම්මා සම්බුදුරජාණන්සෙයි. අවාසනාවක මහත. අපි මේ වනවිටත් ප්‍රමාදයි. එහෙත් තවමත් ප්‍රමාද නැති නිමේෂයක ඉන්නේ. ඒ තවමත් නිර්මල බුදුදහම ලොවේ පවතිනවාට වඩා සුරැකි පවතින ශ්‍රී ලංකා පෘථිවි තලය මත ජිවත් වන නිසා.
වසර විසිනවයක අවිද්‍යා අන්ධකාරය සිඳ බිඳ දැමු කකුසඳ බුදුහාමුදුරුවෝ.
ඒ වසර විසිනවයක අවිද්‍යා අන්ධකාරය සිඳ බිඳ දැමුවේ කකුසඳ බුදුහාමුදුරුවෝ. පාරමී පුරමින් පැමිණි උන්වහන්සේගේත් අවසන් දෙවුලොව උපත වුණේ තුසිතය. දේව ආරාධනයෙන් පස්සේ එයින් චුතවුණ කකුසඳ බෝසතාණෝ අනිත් බුදුරජාණන් වහන්සේලා මෙන් මිනිස් ලොව පහළවුණේ රජකෙනෙකුට දාව නෙවෙයි. ඛේමවතී නුවර ඛේමංකර නම් රජුගේ අර්ථධර්මානුශාසක අග්ගිදත්ත නම් පුරෝහිතයාගේ අගබිසව වූ විසාඛා නම් බැමිණියගේ කුසේ.
එයටත් හේතුවක් තිබ්බා යම් කලෙක රජවරු බමුණන්ට ගරු සත්කාර කරයිද, මානන කරයිද, පුජා කරයිද, එකල බෝසත්වරු බමුණු කුලයේ උපදිනවා. යම්කාලෙක බමුණෝ ක්ෂත්‍රියයනට සත්කාර කරයිද, මානන කරයිද, පුජා කරයිද, එකල බෝසත්වරු කැත්කුලයේ උපදිනවා. ඒ කාලේ රජවරු බමුණන්ට ගරුසත්කාර පුද පුජා කරනු ලැබූ කාලයයි. ඒ නිසාම කකුසඳ බෝධිසත්වයන් වහන්සේ දසසහශ්‍රී ලෝකධාතුව නාද කරවමින් කම්පා කරවමින් ඒ බමුණු කුලයේ විසාඛා නම් බැමිණියගේ කුසේ ඉහතින් කී අයුරින් පිළිසිද ගත්තා. දෙවියන්ගේ රැකවරණය මැද දසමස් ඇවෑමෙන් ඛේම උයනේ දී රන්වැලකින් හටගත් ගිනිජාලාවක් මෙන් මවුකුසෙන් මෙලොවට බිහිවුණා.
මහභිනික්මන
උන්වහන්සේ වසර හාරදහසක් ගිහිගෙයි වාසය කළා. උන්වහන්සේටත් සුචි, අරුචි, රතිවද්ධන නමින් තුන්පහයක් වුනා. රෝහිණී බ්‍රහ්මණිය ප්‍රමුඛ තිස්දහසක් ස්ත්‍රීන් උන්වහන්සේට දිවා රෑ සේවය කරනු ලැබුවා. එහෙත් සතර පෙරනිමිති පෙන්වා උන්වහන්සේගේ සිත වෙනස් කරන්න දෙවිවරු සමත්වුණා. රෝහිණී බැමිණියට උත්තර කුමරු උපන් කාලයේම මැනවින් සෑදු ආජඤ්ඤ රථයකින් මහභිනික්මන් කොට නික්ම පැවිදි වුණා. ඒ තනියෙන් නොවෙයි. හතලිස් දහසක පිරිවරත් සමගයි. ඒ හතලිස් දහසක් දෙනාත් උන්වහන්සේ අනුව යමින්ම පැවිදි දිවියට ඇතුලත්වුනා. ඒ සියල්ලම සංසාරේ එකටම පැමිණි පිරිවර වෙන්න ඇති. අපිත් එලෙසම සංසාරය තරණය කරන පිරිසකගේ කොටස් කාරයෝ වෙන්න ඇති. මටත් එහෙම හිතෙන්නට වුනා.